روبه رو شدن با واقعیات اجتماعی و زندگی
تبیان نوشت: روبه رو شدن با واقعیت های اجتماعی و زندگی از اصول مهم بهداشت روانی محسوب می شود. شخص باید خود را آن گونه که هست قبول کند. کشمکش و قبول نکردن واقعیت ها اغلب موجب بروز اختلال روانی می شود. خیلی از افراد نه تنها نقص های خود را قبول نمی کنند بلکه با مکانیسم های مختلف سعی دارند آن را بپوشانند، یا این که بدون در نظر گرفتن توان و استعداد خود کاری را شروع می کنند که عاقبتی جز سرخوردگی و شکست ندارد.
مقابله با مشکلات عاطفی
مشکلات عاطفی جزئی از زندگی محسوب می شوند. سلامتی روانی به نحوه برخورد با این مشکلات و یافتن بهترین راه حل برای غلبه بر آنها بستگی دارد. انسان بیش از تنفر، خصومت و دشمنی به دوستی نیاز دارد، اینکه دوست داشته شود و دوست بدارد. بیماری های روانی تقریبا همیشه به این حقیقت که بیمار نمی تواند دوست بدارد و عشق بورزد مربوط می شود.
به دست آوردن رضایت از زندگی
به دست آوردن رضایت از زندگی برای بهداشت روانی ضروری است. رضایت ممکن است از احساس برتری و پیشرفت، از رسیدن به نیاز و آرزوهای شخصی، مقابله با مشکلات و ناملایمات و موارد دیگر به دست آید. رضایت پشتوانه قوی و نیرومندی برای مقابله با مشکلات است. توانایی کسب رضایت به انسان استقامت می دهد و موجب خشنودی درونی می شود. برای سلامتی روانی آدمی باید یاد بگیرد که چگونه از کارهایش رضایت کسب کند.
راه های پیشگیری از بیماری های روانی
-خانواده مهم ترین سهم را در شکل دهی بهداشت روانی دارد، خانواده ای که در آن عشق، علاقه و محبت به اندازه کافی مبادله می شود، سلامت روانی افراد آن تا حد زیادی تامین است.اگر کودک یاد بگیرد که محبت کند، عشق بورزد و تنفر و خشم های خود را کنترل کند در بزرگسالی مشکلی پیدا نمی کند.کودکان محبت کردن را از والدین می آموزند. کودکانی که مهر و علاقه ندیده اند یک نوع خلأ عاطفی و روانی در خود احساس می کنند چون هرگز فرصت نداشته اند که عشق خود را بروز دهند. در ادامه به نقل از «راسخون» به چندین راه که به پیشگیری از بیماری های روانی کمک می کند اشاره می کنیم:
-توجه به ارزش انسان :باور جایگاه ممتازانسان در نظام آفرینش و دانستن ارزش خود و داشتن اعتماد به نفس، به افراد کمک می کند که زندگی خود را با احساس پوچی، انحراف، اعتیاد و... هدر ندهند.درنگاه روان شناختی یکی از پایه های اساسی بیماری روانی عزت نفس پایین و داشتن تصویر بد از خود است. افرادی که به دلایل گوناگون مثل آلودگی به گناه، هم نشینی با دوستان ناباب، دوری از مسائل معنوی، وجود دشواری ها در مسیرتربیت و... دچار این مشکل می شوند، آماده ابتلا به هرانحراف و ناهنجاری هستند.
-امید به فردایی بهتر :انسان، با امید زنده است. امید، نیروی حرکت آفرین و زداینده نگرانی هاست که باید همواره آن را دردل، زنده نگه داشت. امید مایه رحمت است.
-قناعت و انتظارات منطقی :قناعت سرمایه ای است که با وجود آن، انسان از زیاده خواهی و طلب دست نیافتنی ها رهایی می یابد.
به تعبیر زیبای صائب:
آسودگی به گنج قناعت نشستن است
سیربهشت در گرو چشم بستن است
-کنترل خشم و پرهیز از اندوه:به گفته روان شناسان، افسردگی، میزان فعالیت را کاهش می دهد. زمانی که افسرده ایم، گرایش ما به این است که تحرک کمتری در اطراف داشته باشیم. دراین زمان، وقت زیادی را فقط صرف نشستن و خیره شدن به یک نقطه می کنیم. معمولاً خسته و خواب آلوده ایم. به ظاهرخود بی اعتنا می شویم و هیچ چیز توجه ما را جلب نمی کند. تنها روی مسائل و مشکلات خود درنگ می کنیم. کنترل خشم و پرخاشگری هم ضروری است. افراد پرخاشگر سعی می کنند نیازها و خواسته های خود را از راه تسلط، توهین و تحقیردیگران برآورده کنند. پرخاشگری، نشان می دهد که فقط به فکرخود هستیم.می توانیم به جای پرخاش، ازشیوه های جایگزین آن، مانند مهارت قاطعیت، ابراز وجود و نیزتکنیک جرأت ورزی استفاده کنیم. همچنین برای کنترل احساسات خود، تمرین کنیم و نظرمان را بدون توهین به دیگران اعلام داریم.
-تفریح و شوخ طبعی :در یک برنامه ریزی منطقی برای زندگی، تفریح سالم، ورزش، سیرو سیاحت، گفت و گوهای فرح بخش با افراد نیک سیرت، خواب کافی و به موقع، شوخی های کنترل شده که از آزردن دیگران و آلودگی به گناه دور باشد، جایگاه مهمی دارد و درحقیقت این ها به انسان کمک می کند که با نشاط و شادابی، وظایف خود را درزندگی انجام دهد و در برابر تهاجم عوامل ناخوشایند و فشارهای روانی، مقاومت موفق و آسانی داشته باشد.
-صداقت در رفتار : افرادی که بین نیت درونی آنها با رفتار بیرونی شان هماهنگی بیشتری وجود داشته باشد از سلامت روانی بهتری برخوردارند. در غیر این صورت سلامت روانی به خطر می افتد، مثلا فردی که دروغ می گوید بخش زیادی از انرژی روانی او صرف فاش نشدن دروغ خواهد شد.
-پذیرش ضعف و شکست های خود: برای کمک به بهداشت روان لازم است شکست ها را به تلاش نکردن نسبت دهیم نه به نداشتن توانایی.
-دوری از فرض های غلط ذهنی: فردی که با خوش رویی با دیگران رفتار نمی کند، باعث می شود که دیگران نیز همان واکنش را با او داشته باشند، لذا تصور می کند که دیگران از او بدشان می آید و او را دوست ندارند.
-داشتن هدف در زندگی: یک فرد سالم، فلسفه زندگی خود را می شناسد و زندگی را پوچ و بی معنی نمی داند ، برای زندگی خود ارزش قائل است و بیهوده زندگی خود را فدای امور بی ارزش نمی کند.
-ابراز احساسات: احساسات مثبت مانند شادی و محبت و احساسات منفی از جمله نگرانی و اضطراب را درون فکنی و سرکوب نکنیم و بدون رفتار پرخاشگرانه آن ها را ابزار کنیم.
ترجمه و نوشته شده توسط کارشناس کودکان استثنایی : ریحانه عباسیان
افزودن دیدگاه جدید